Ks. Krzysztof Konecki
Skłon i przyklęknięcie podczas podchodzenia do ambony
(2013)

  • Kategoria tekstu: Anamnesis
  • Źródło przedstawianego tekstu: Anamnesis 74 (2013), s. 89
  • Dokument oczekuje na sprawdzenie
  • Tytuł tekstu może się różnić od wersji drukowanej ze względu na standaryzację dla potrzeb wyszukiwarki.

Autor

Index:
Prefiks:
Nazwisko:
Imię:
Sufiks:
Autor red.:
Autor pomocn.:

Tytuł

Tytuł:
Podtytuł:

Tagi

Inne

Kategoria: (A/B/C/D..)
Dostęp: (open/limited/closed)
Status:
Źródło:
Uwagi:

PYTANIE:

Czy przechodząc przed tabernakulum – czytający lekcje lub wykonujący psalm – klęka czy czyni głęboki skłon?

Czytający lekcję wychodzi z ławki na kościele, i aby dojść do ambony – mija blisko siebie umieszczone: tabernakulum i ołtarz.

A jak ma się zachować, gdy wychodzi z nawy po stronie ambony, a więc nie będzie przechodzić koło tabernakulum ani koło ołtarza.

Podobnie wychodząc ze środkowej nawy – mija tylko ołtarz.

(s. Patrycja OSB)

ODPOWIEDŹ:

Zgodnie z normami Ogólnego Wprowadzenia do Mszału rzymskiego podczas sprawowania Eucharystii, przechodząc przed tabernakulum nie przyklękamy, ale czynimy głęboki skłon w kierunku ołtarza. Na czas sprawowania Najświętszej Eucharystii centrum celebracji, uwagi i duchowej grawitacji jest ołtarz, symbol Chrystusa i Jego miejsce Ofiary. Natomiast obecność Najświętszego Sakramentu w tabernakulum jest niejako na ten czas “zawieszona". Gdy więc z racji wykonywanej posługi liturgicznej przechodzimy obok ołtarza, czynimy głęboki skłon, mimo że na osi świątyni znajduje się tabernakulum. Klękamy natomiast w takiej samej sytuacji po konsekracji.
(Ks. K. Konecki)