Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
O posługiwaniu się zawsze znakiem Krzyża świętego w błogosławieństwach
(14.09.2002)
- Kategoria tekstu: Dokumenty Stolicy Apostolskiej
- Źródło przedstawianego tekstu: AAS 94(2002), s. 684 (zob. PDF)
- Dokument sprawdzony
- Tłum. ks. D. Ostrowski. Tytuł skrócony dostosowany do próby standaryzacji.
Prot. N. 1745/02L
Ponieważ zgodnie z ustalonym zwyczajem zawsze obowiązywał zwyczaj liturgiczny, że w obrzędach błogosławieństwa używa się znaku krzyża, który celebrans kreśli prawą ręką nad osobą lub rzeczą, dla których prosi się o miłosierdzie, niniejsza Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, w celu rozwiania wątpliwości, ustaliła, że nawet jeśli tekst te części Rytuału Rzymskiego, która nosi tytuł Obrzędy błogosławieństw milczy na temat samego znaku lub nie ma wyraźnej wzmianki o odpowiednim czasie dla tej czynności, jednakże wyświęceni szafarze powinni używać we właściwym momencie wspomnianego znaku krzyża jako koniecznego przy wykonywaniu jakiegokolwiek błogosławieństwa.
Jeśli brakuje wzmianki o właściwym momencie, za właściwy czas należy uważać moment, w którym w tekście błogosławieństwa używa się słów błogosławieństwo, błogosławić lub podobnych, albo, w przypadku braku tych słów, gdy kończy się sama modlitwa błogosławieństwa.
Bez względu na jakiekolwiek inne zarządzenia.
W siedzibie Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, dnia 14 września Roku Pańskiego 2002, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
Jorge Arturo kard. Medina Estévez
Prefekt
Abp Francesco Pio Tamburrino
Sekretarz
In Congr. de Cultu Divino tab., n. 1745/02L