Kongregacja Nauki Wiary
Wyjaśnienie w sprawie użycia chleba z zawartością glutenu i moszczu jako materii eucharystycznej
(19.06.1995)
- Kategoria tekstu: Dokumenty Stolicy Apostolskiej
- Źródło przedstawianego tekstu: Źródło: Miesięcznik Pasterski Płocki, nr 9/95 ss. 419-420 / http://duszpasterstwotrzezwosci.pl
- Dokument oczekuje na sprawdzenie
- Fragmenty w nawiasach klamrowych – poprawki naniesione w zgodzie z dokumentem oryginalnym, zamieszczonym w Notitiae 1995, s. 608-609 oraz normami języka polskiego - ks. D. Ostrowski
Congregatio Pro Doctrina Fidei
Prot. N. 89/78
00120 Citta del Vaticano,
Palazzo del S. Uffizio
19 czerwca 1995 r.
Eminencjo, [Ekscelencjo]
W ostatnich latach Kongregacja Nauki Wiary uważnie śledziła rozwój zagadnienia związanego z użyciem chleba z niewielką zawartością glutenu i moszczu jako materii eucharystycznej.
Po pogłębionym studium przeprowadzonym we współpracy ze szczególnie zainteresowanymi Konferencjami Episkopatu, w czasie Zebrania Plenarnego 22 czerwca 1994 r. podjęto w tym względzie pewne decyzje.
Mam więc zaszczyt przekazać następujące normy dotyczące tego zagadnienia.
I. Jeśli chodzi o pozwolenie na użycie chleba z niewielką zawartością glutenu:
A. Może być ona udzielona przez Ordynariuszy kapłanom i świeckim chorym na [celiakię], po wcześniejszym przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego.
B. Warunki ważności materii:
1) specjalne hostie «quibus glutinum ablatum est» są materią nieważną;
2) są natomiast materią ważną, jeśli jest w nich obecna ilość glutenu wystarczająca do otrzymania wypieku chleba, nie zostały dodane materie obce, a postępowanie zastosowane do ich otrzymania w żadnym wypadku nie zmienia istoty chleba.
II. Jeśli chodzi o pozwolenie na użycie moszczu:
A. Rozwiązaniem, które ma pierwszeństwo jest komunia «per intinctionem», albo tylko pod samą postacią chleba w koncelebracji.
B. Może być ono udzielone przez Ordynariuszy kapłanom dotkniętym alkoholizmem lub inną chorobą, która uniemożliwia przyjęcie nawet minimalnej ilości alkoholu, po wcześniejszym przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego.
C. Przez «mustum» [moszcz] rozumie się świeży winny sok lub także sok przechowywany, zatrzymując jego fermentację (przez zamrożenie lub inne metody, które nie [zmieniają jego] natury).
D. Dla tych, którzy mają pozwolenie na używanie moszczu, pozostaje na ogół zakaz przewodniczenia Mszy świętej koncelebrowanej. Można jednak dopuścić wyjątki; w przypadku Biskupa lub Przełożonego Generalnego, lub także w rocznicę Święceń kapłańskich lub przy podobnych okazjach, po wcześniejszym zezwoleniu przez Ordynariusza. W takich przypadkach kapłan, który przewodniczy Mszy świętej, powinien przyjąć komunię także pod postacią moszczu a dla innych koncelebrujących kapłanów powinno się przygotować kielich z winem normalnym.
E. W bardzo rzadkich przypadkach próśb ze strony świeckich trzeba będzie odwołać się do Stolicy Świętej.
A. Ordynariusz powinien sprawdzić, czy używany produkt jest zgodny z podanymi wyżej wymaganiami.
B. Ewentualne pozwolenie będzie udzielone, dopóki trwa sytuacja, która uzasadniła prośbę.
C. Należy unikać zgorszenia.
D. Kandydaci do kapłaństwa, którzy są chorzy na [celiakię] lub są dotknięci alkoholizmem lub analogicznymi chorobami, biorąc pod uwagę centralne miejsce celebracji eucharystycznej w życiu kapłańskim, nie mogą być dopuszczeni do Święceń.
E. Od chwili, gdy odpowiednie kwestie doktrynalne zostały już zdefiniowane, kompetencja dyscyplinarna łącząca się z tym zagadnieniem spoczywa na Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
F. Zainteresowane Konferencje Episkopatu powinny co dwa lata zdać relację odnośnie stosowania powyższych norm wyżej wymienionej Kongregacji.