Abp Józef Życiński
Dekret Arcybiskupa Lubelskiego w sprawie Komunii Świętej pod dwiema postaciami
(10.01.2002)

[Tekst dekretu- tyt. red.]

Dekret

w sprawie Komunii Świętej pod dwiema postaciami

Lublin, 10 stycznia 2002 r. - Nr 23/Gł/2002 - Abp Józef Życiński + [załącznik]

Mając na uwadze pogłębienie wśród wiernych naszej Archidiecezji przeżywania tajemnicy Eucharystii, jako aktualizowanej w bezkrwawy sposób jedynej, zbawczej Ofiary Chrystusa, uwzględniając prawo liturgiczne, zobowiązuję wszystkich duszpasterzy do korzystania z możliwości przewidzianych przez prawo powszechne w dopuszczaniu do Komunii Świętej pod dwiema postaciami możliwie najszerszego kręgu wiernych.

Oprócz dotychczas przewidzianych sytuacji, które przypomina załącznik do niniejszego dekretu, korzystając z uprawnień wynikających z Institutio Generalis Missalis Romani z 2000 r. nr 283 zezwalam, aby każdy kapłan przewodniczący liturgii Mszy Świętej, jeżeli po roztropnym rozeznaniu uzna to za wskazane ze względu na dobro duchowe wiernych, po uprzednim ich przygotowaniu, udzielał Komunii Świętej pod dwiema postaciami także w innych okolicznościach.

Ze względu na szczególny charakter liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej i Wigilii Paschalnej, zalecam, aby w te dni Komunia Święta w parafiach i wspólnotach, w których jest więcej niż jeden szafarz Komunii Świętej (zwyczajny lub nadzwyczajny) była udzielona pod dwiema postaciami.

+ Józef Życiński

Arcybiskup Metropolita Lubelski

[Załącznik - tyt. red.]

Według przepisów liturgicznych Komunię Świętą pod dwiema postaciami mogą przyjmować:

1. dorośli neofici w czasie Mszy, która następuje po chrzcie; bierzmowani dorośli w czasie Mszy związanej z bierzmowaniem; ochrzczeni, których przyjmuje się do wspólnoty kościelnej;

2. chrzestny, chrzestna, rodzice, oraz współmałżonek oraz świeccy katecheci dorosłego neofity w Mszy związanej z jego inicjacją;

3. nowożeńcy w czasie Mszy połączonej z zawarciem małżeństwa i małżonkowie w czasie Mszy związanej z jubileuszem małżeństwa;

4. chory, który przyjmuje Wiatyk, i wszyscy obecni, gdy Mszę celebruje się w domu chorego;

5. diakoni w czasie Mszy ich święceń;

6. diakoni i inni pełniący jakąś posługę we Mszy św.;

7. kapłani, którzy nie mogą celebrować Mszy św. lub uczestniczyć w koncelebracji;

8. rodzice, członkowie rodziny oraz szczególniejsi dobroczyńcy uczestniczący w Mszy nowo wyświęconego prezbitera;

9. alumni seminariów;

10. ksieni w Mszy, w czasie której otrzymuje błogosławieństwo; dziewice w czasie Mszy ich konsekracji; osoby, które składają lub odnawiają śluby zakonne, w czasie Mszy połączonej z ich pierwszą profesją, jej odnowieniem i profesją wieczystą oraz ich rodzice, krewni i współbracia zakonni oraz osoby te w czasie Mszy związanej z jubileuszem;

11. w swoich kościołach lub kaplicach: wszyscy członkowie instytutów ślubujących zachowanie rad ewangelicznych oraz członkowie innych stowarzyszeń, w których poświęcają się Bogu przez śluby zakonne, ofiarowanie lub przyrzeczenie; oprócz tego wszyscy, którzy stale zamieszkują w domu tych instytutów i stowarzyszeń;

12. członkowie wspólnot we Mszy konwentualnej lub takiej, którą wspólnota za taką uznaje;

13. świeccy pomocnicy misyjni w Mszy, podczas której publicznie otrzymują misję, inne osoby w Mszy, w czasie której otrzymują misję kościelną;

14. wszyscy biorący udział w rekolekcjach lub uczestniczący w zgromadzeniu dotyczącym życia duchowego albo pastoralnego.

W katechezie poprzedzającej wprowadzenie tej nowej praktyki należy wiernych pouczyć, że:

• przyjmowanie Komunii św. pod dwiema postaciami nabiera pełniejszego wyrazu ze względu na wymowę znaku (ratione signis pleniorem): forma ta ukazuje w doskonalszym świetle "znak uczty eucharystycznej i jaśniej wyraża wolę dopełnienia nowego i wiecznego przymierza we Krwi Pana; jaśniej także uwydatnia związek istniejący między ucztą eucharystyczną a ucztą eschatologiczną w królestwie Ojca (por. EM nr 32).

• Komunia św. pod dwiema postaciami jest wierniejszym wypełnieniem polecenia Chrystusa z Ostatniej Wieczerzy, kiedy ustanowił Eucharystię: "Bierzcie i jedzcie", "Pijcie z niego wszyscy" (Mt 26,26-27); wskazuje na Eucharystie jako ucztę ofiarną (por. 1 Kor 10,16-22; 11,20); nawiązuje do wydarzeń z historii zbawienia, ofiary i uczty związanej z pierwszym przymierzem (por. Wj 24,11).

• Wino wyraża uroczysty charakter uczty (por. Ps 23,5; 104,15 Sdz 9,13). Picie kielicha Pana zapowiada uczestnictwo w uczcie eschatologicznej (por. Mt 26,27-29; Łk 22,17-18); kielich jest także znakiem wiecznego przymierza z Bogiem we Krwi Chrystusa (por. Hbr 9,15-22).

• Mszalne modlitwy po Komunii często nawiązują do przyjęcia Ciała i Krwi Chrystusa jako zapowiedzi i przedsmaku uczty niebieskiej.

• Jednocześnie należy wiernym bardzo wyraźnie powiedzieć, że według nauki Kościoła przyjmuje się całego Chrystusa i prawdziwy Sakrament także pod jedną postacią.