Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Komunikat o kulcie błogosławionych
(21.05.1999)
- Kategoria tekstu: Dokumenty Stolicy Apostolskiej
- Źródło przedstawianego tekstu: Ruch Biblijny i Liturgiczny 54 (2001/1), 56-58
- Dokument sprawdzony
- Tłumaczenie: o. F. Małaczyński
1. Zgodnie z prawem błogosławionymi nazywają się ci słudzy Boży, którym ten tytuł został uroczyście przyznany przez Papieża Rzymskiego w obrzędzie beatyfikacji lub ci, których kult trwający od niepamiętnych czasów został zatwierdzony przez Stolicę Apostolską.
3. Biskup diecezjalny może dla swej diecezji prosić, aby do Kalendarza diecezji wpisano jakiegoś Błogosławionego, którego z tą diecezją łączą specjalne związki np. pochodzenie, dłuższy pobyt, działalność apostolska, śmierć lub pogrzeb.
4. Także Najwyższy Przełożony Instytutu zakonnego może prosić, aby w Kalendarzu własnym Instytutu został wpisany Błogosławiony, który był członkiem tej rodziny zakonnej lub pozostawał w szczególnych związkach z tą rodziną zakonną.
5. Obchód Błogosławionych należy wyznaczyć na dzień śmierci. Jeżeli dzień śmierci zajęty jest w Kalendarzu powszechnym lub własnym przez inny obchód obowiązkowy, nawet niższego stopnia, obchód Błogosławionego należy wyznaczyć na najbliższy dzień wolny od przeszkód, albo na dzień z innego powodu związany z Błogosławionym np. dzień święceń albo ślubów zakonnych, albo przeniesienia relikwii
6. Obchód jakiegoś Błogosławionego prawnie wpisanego w Kalendarzu własnym diecezji lub rodziny zakonnej, albo większego terytorium, ma stopień wspomnienia dowolnego, natomiast stopień wspomnienia obowiązkowego ma w kościele, w którym spoczywają jego relikwie; natomiast stopień święta zwykle jest zarezerwowany w Kalendarzu zakonnym dla Błogosławionego, który był założycielem tego Instytutu.
7. Aby Kalendarz całej diecezji lub całego Instytutu nie był zbytnio obciążony, należy czuwać, aby wpisywano własny obchód tylko tych Błogosławionych, którzy mieli szczególne znaczenie dla całej diecezji lub rodziny zakonnej; inni powinni być czczeni tylko w tych miejscach, z którymi łączą ich specjalne związki, lub gdzie przechowuje się ich szczątki. Ta zasada jeszcze ściślej obowiązuje w stosunku do regionu lub narodu.
8. Teksty liturgiczne dla obchodów Błogosławionych można zaczerpnąć z tekstów wspólnych Mszału Rzymskiego i Liturgii Godzin. Kolekta jest własna, jej treść wiąże się z osobą Błogosławionego. W Godzinie czytań drugie czytanie z własnym responsorium powinno być wybrane z pism Błogosławionego albo z tekstu współczesnego Błogosławionemu; jeżeli takich tekstów nie ma, czytanie należy wybrać z pism ojców, albo pisarzy kościelnych. Przed czytaniem należy podać krótkie streszczenie życiorysu, którego nie odczytuje się jednak w czasie odprawiania Liturgii Godzin. Kompetentna władza kościelna powinna przed beatyfikacją przedłożyć te teksty Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, nie wolno ich zmieniać bez zgody Stolicy Apostolskiej.
9. Aby jakiś Błogosławiony mógł być wybrany na tytuł (czyli wezwanie) kościoła, trzeba uprzedniego indultu Stolicy Świętej, chyba że jego wspomnienie zostało już dodane do Kalendarza własnego; w takim wypadku nie trzeba indultu i dzień błogosławionego w kościele, który jest pod jego wezwaniem, obchodzi się w stopniu święta.
10. Według zasad ustalonych przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Błogosławiony może być wybrany na Patrona miejsca lub stowarzyszenia, ale ten wybór musi być zatwierdzony przez Stolicę Apostolską.
11. Tam gdzie kult został dozwolony, można wystawić do publicznej czci wiernych, szczątki czyli relikwie tego Błogosławionego i jego wizerunek ozdobić promieniami.
12. Przed beatyfikacją, razem z zatwierdzeniem tekstów liturgicznych nowego Błogosławionego, należy prosić o pozwolenie na odprawienie obchodów liturgicznych na cześć nowego Błogosławionego w ciągu roku od daty beatyfikacji, według "Norm o obchodach liturgicznych na cześć Błogosławionego, które zwykło się odprawiać w odpowiednim czasie po beatyfikacji".
13. Imiona Błogosławionych, którzy zostali umieszczeni w kalendarzu diecezji lub Instytutu zakonnego, można wymienić w III Modlitwie Eucharystycznej (Ordo Missae, n. 114) i w Litanii do Wszystkich Świętych.
14. Co do Błogosławionych, którzy nie są wpisani do Martyrologium Rzymskiego, ani nie cieszą się kultem publicznym przyznanym lub zatwierdzonym przez Stolicę Apostolska, obowiązuje dekret Św. Kongregacji Obrzędów z dnia 28 kwietnia 1914. Według tego dekretu, jeżeli w pewnych miejscach od niepamiętnych czasów czci się publicznym i religijnym kultem jakichś Błogosławionych w kalendarzu własnym, można ich zachować, dodając do ich imienia gwiazdkę lub inny znak; takie oznaczenie przypomina, że nie ma wyraźnego dekretu, w którym formalnie zostali uznani za błogosławionych.